پروژه بسيار جالب يک دانشجو!!

دانشجويي که سال آخر دانشکده خود را مي‌گذراند به خاطر پروژه‌اي که انجام داده بود جايزه اول را گرفت.
او در پروژه خود از 50 نفر خواسته بود تا دادخواستي مبني بر کنترل سخت يا حذف ماده شيميايي «دي هيدورژن مونوکسيد» توسط دولت را امضا کنند و براي اين درخواست خود، دلايل زير را عنوان کرده بود:
 
 
 
1-مقدار زياد آن باعث عرق کردن زياد و استفراغ مي‌شود.
 
2- جزء اصلي باران اسيدي است.
 
3-وقتي به حالت گاز در مي‌آيد بسيار سوزاننده است.
 
4- استنشاق تصادفي آن باعث مرگ فرد مي‌شود.
 
5-باعث فرسايش اجسام مي‌شود.
 
6-حتي روي ترمز اتومبيل‌ها اثر منفي مي‌گذارد.
 
7-حتي در تومورهاي سرطاني يافت شده است.
 
از پنجاه نفر فوق، 43 نفر دادخواست را امضا کردند. 6 نفر به طور کلي علاقه‌اي نشان ندادند و اما فقط يک نفر مي‌دانست که ماده شيميايي «دي هيدروژن مونوکسيد» در واقع همان آب است!
عنوان پروژه دانشجوي فوق «ما چقدر زود باور هستيم» بود!!
یکبار دیگر دلایل را بخوانید می بینید همه خواص آب هستند

محلول ها و مخلوط ها

محلول ها و مخلوط ها

محلول ها و مخلوط ها

قبل از این که درباره محلول ها صحبت کنیم، بگذارید محلول ها را از انواع دیگر مخلوط ها جدا کنیم. محلول ها گروهی از مولکول ها هستند که با توزیعی کاملاً یکنواخت پخش شده اند. یک کم سخت شد، نه؟!

دانشمندان می گویند: محلول ها سیستم های همگن هستند. حالا همگن یعنی چه؟ در انواع دیگر مخلوط ها ممکن است یک طرف مایع مقدار زیادی از یک چیز (ماده) را در خود داشته باشند ولی یک طرف دیگر از آن چیز کمتر داشته باشد. چنین مخلوطی همگن نیست! اما غلظت محلول ها در تمام نقاط سیستم شان کاملاً یکسان و همگن است. بگذارید با یک مثال موضوع را روشن کنیم:

اگر در آب شکر بریزیم، شکر در آب حل شده و در تمام لیوان آب به طور یکنواخت پخش می شود. اما در مخلوط آب و ماسه، ماسه به ته آب می رود و یک طرف آب بیشتر از طرف دیگرش ماسه دارد. به همین دلیل می گوییم که شکر و آب محلول هستند ولی آب و ماسه مخلوط هستند.

 

محلول ها و مخلوط ها

آیا هر چیزی می تواند حل بشود؟

خیلی چیزها حل می شوند. محلول ها می توانند شامل جامداتی باشند که در مایعات حل شده اند، یا گازهایی باشند که در آب حل شده اند (مثل آب گازدار). محلول ها می توانند از حل شدن گازها در گازها یا مایع در مایع ها به وجود بیایند. اگر شما بعضی چیزها را با هم ترکیب کنید و آن ها در یک توزیع یکنواخت پخش بشوند، به آن محلول می گویند.

احتمالاً نمی توانید به راحتی کسی را پیدا کنید که محلول جامد در جامد درست کند. اما این محلول ها وجود دارند. آن ها اول به شکل محلول جامد یا مایع در مایع هستند ولی بعد در دمای اتاق سخت می شوند. آلیاژهای انواع فلزات مثال های خوبی از یک محلول جامد در جامد در دمای اتاق هستند.

پس یک محلول ساده اساساً دو ماده است که با یکدیگر ترکیب شده اند. یکی از آن ها حل شونده نامیده می شود. حل شونده ماده ای است که حل خواهد شد (مثل شکر) ماده دیگر حلال است، که حل کننده است (مثل آب) اگر بخواهید تشخیص بدهید که کدام یک از دو ماده حل شونده است، به عنوان یک قانون بدانید که معمولاً مقدار حلال از حل شونده بیشتر است.

 

محلول ها و مخلوط ها

ساختن محلول ها:

پس چه اتفاقی می افتد؟ چطور می شود محلول ساخت؟ دو مایع را با هم مخلوط کنید و هم بزنید. به همین سادگی! اما علم، این کار ساده را به سه مرحله تقسیم می کند. وقتی دارید این مراحل را می خوانید به خاطر داشته باشید که (حل شونده = شکر) (حلال = آب) - (سیستم = لیوان)

حل شونده در حلال قرار می گیرد و شروع به شکسته شدن به تکه های کوچک تر می کند.

مولکول های حلال شروع به حرکت در همه جهات کرده و برای مولکول های حل شونده جا باز می کنند. مثلاً مولکول های آب برای مولکول های شکر جا باز می کنند.

حل شونده و حلال با یکدیگر برهم کنش می دهند(یعنی با هم کنش و واکنش می کنند) تا زمانی که غلظت هر دو ماده در تمام سیستم یکسان شود. حالا باید مقدار شکر حل شده در آب، در بالا و ته و وسط و همه جای لیوان یکسان باشد.

 

آیا هر چیزی می تواند محلول ها را تغییر دهد؟

البته! هر چیزی می تواند غلظت مواد موجود در محلول را تغییر دهد. در این مورد دانشمندان از واژه حلالیت استفاده می‏کنند. حلالیت توانایی یا قابلیت حلال (مثلاً آب) برای حل کردن حل شونده (مثلاً شکر) است. ممکن است شما قبلاً اثر دما روی حلالیت را در کلاس درستان دیده باشید. معمولاً وقتی حلال ها را گرم می کنید، می توانند مقدار بیشتری مواد جامد را در خود حل کنند (مثلاً شکر بیشتر ) و در عوض مقدار کمتری گاز در حلال گرم، حل می شود (مثلاً دی اکسید کربن کمتر در نوشابه گرم) فاکتور مهم بعدی فشار است. وقتی که فشار محیط اطراف محلول را افزایش می دهید، معمولاً مقدار بیشتری گاز در آن حل می شود. دوباره به قوطی نوشابه تان فکر کنید. قوطی می تواند گاز را درونش نگه دارد زیرا محتویات قوطی تحت فشار زیادی هستند. آخرین عامل مهم ساختار مواد است. بعضی چیزها در یک نوع خاص ماده آسان تر حل می شوند. مثلاً شکر به آسانی در آب حل می شود، اما روغن در آب حل نمی شود. پس می گوییم که آب نسبت به روغن حلالیت کمی دارد.

انبساط و انقباض

انبساط و انقباض

انبساط و انقباض

 

چه اتفاقی می افتد اگر قانونی را رعایت نکنید؟

فلزات از قوانینی پیروی می کنند چه شما آن ها را بشناسید چه نه. پس بهتر است که با این قوانین آشنا شویم تا بدانیم در نتیجه هر کاری چه اتفاقی می افتد.

 

بهتر است اول درباره " انقباض" و " انبساط" صحبت کنیم. این موضوع بسیار مهم و بسیار آسان است و دانستن اصول آن، مانع بروز فاجعه هنگام جوشکاری می شود.

  1. هنگامی که چدن و بقیه فلزات گرم می شوند، بزرگ می شوند یا به عبارتی انبساط پیدا می کنند.
  2. فلزات هنگام گرم شدن از همه جهات انبساط می یابند مگر این که به وسیله ای محدود شده باشند.
  3. هنگامی که چدن و سایر فلزات سرد می شوند، کوچک می شوند یا به عبارت دیگر انقباض می یابند.
  4. انقباض نیز در همه جهات یکسان است مگر اینکه به وسیله ای محدود شده باشند.

برای این که موضوع را بهتر بفهمیم به شکل های زیر نگاه کنید:

انبساط آزاد در هنگام گرم شدن چدن، باعث می شود که مکعب چدنی در همه جهات بزرگ شود.

 

 

انقباض آزاد در هنگام سرد شدن باعث می شود که مکعب چدنی به ابعاد قبلی خود برگردد.

 

 

هنگامی که چدن بین دو یا چند دیواره قرار گرفته و محدود شده باشد، هنگام گرم شدن انبساط محدود رخ می دهد. اگر مکعب چدنی را بین پرس قرار داده و آن را حرارت دهیم ، ابعاد آن تغییر می کند چرا که فقط می تواند در جهاتی که آزاد است انبساط پیدا کند.

 

 

اگر بعد از انبساط محدود، مکعب تغییر شکل یافته را سرد کنیم، مکعب در همه جهات به طور یکسان انقباض می یابد و با دوباره اندازه گیری وجوه آن متوجه می شویم که طول و عرض و ارتفاع آن دیگر یکسان نیست. یعنی گرم کردن مکعب درون پرس، ابعاد آن را برای همیشه تغییر داده است.

 

 

حالا به انبساط محدود به همراه انقباض محدود می پردازیم. هنگامی که می خواهیم فلزات را جوش دهیم این موضوع مهم می شود. هنگام گرم کردن فلز، فلز نمی تواند در همه جهات، یکسان انبساط یابد چرا که توسط فلز سردتری محدود شده است. در نتیجه مجبور می شود که در تنها جهتی که می تواند رشد کند، یعنی ضخیم و کلفت شود.

 

 

وقتی انبساط در شرایطی رخ دهد که فلز محدود باشد، ابعاد آن برای همیشه تغییر می کند. اکنون فلز ضخیم تر است و با سرد شدن و انقباض، به شکل اولیه خود برنمی گردد. مانند مکعب فلزی که پیش تر دیدیم که ابعادش تغییر کرد.

 

 

سپس وقتی که فلز دوباره سرد می شود، در همه جهات منقبض می شود. تنها تفاوت در این است که فلز به محیط خود بسته شده است. پس به آن فشار وارد می شود و معمولاً با این فشار شکسته می شود.

 

یک قطعه چوب و یک تکه فلز در یک محیط یک دما دارند اما چوب همیشه گرم و فلز همیشه سرد به نظر می آید.

دماسنج

 فلز سرد و چوب گرم

با یک آزمایش ساده کشف کنید که چرا آهن یا فلزات دیگر همیشه سرد هستند.

 

یک قطعه چوب و یک تکه فلز در یک محیط یک دما دارند اما چوب همیشه گرم و فلز همیشه سرد به نظر می آید.

دست شما همیشه یک دماسنج خوب نیست. وقتی شما اجسام مختلف را لمس می کنبد بعضی گرم تر و بعضی سردتر به نظر می رسند حتی اگر آن ها در یک دما باشند. با یک آزمایش ساده می خواهیم این موضوع را بررسی کنیم:

 

مواد لازم:

مواد مختلفی (فلز, چوب, پلاستیک, مقوا, فوم وغیره) با سطح صاف که بزرگ تر از اندازه دست شما باشند.

یک دماسنج دقیق

 

مطمئن شوید که سطوح مورد نظر سطوح مختلفی هستند که به راحتی می توانید آن ها را لمس کنید.قبل از این که شروع کنید بگذارید همه سطوح با اتاق هم دما شوند.

 

انجام دهید و یادداشت بردارید:

کف دستتان را روی سطوح مختلف قرار بدهید و سرمایی که روی آن ها احساس می کنید با هم مقایسه کنید. مواد مورد نظر را از سرد به گرم مرتب کنید. حالا دماسنج را روی هر سطح قرار دهید و دمای موادی را یادداشت کنید.

 

چه اتفاقی می افتد؟

سلول های موجود در پایانه های عصبی روی پوست، تفاوت میان دمای بیرون و دمای درون بدن را شناسایی می کند. وقتی پوست شما سرد می شود، عصب های دمایی بدنتان به شما می گوید که ماده ای که لمس کرده اید سرد است. در واقع ماده ای که شما سرد حس می کنید باید سردتر از دست شما باشد و چون سردتر از دست شماست باید از پوستتان گرما بگیرد.

فوم و فلز موادی اند که برای این آزمایش مناسب هستند. هر دوی آن ها، هم دمای اتاق و از بدن شما سردتر هستند. اما شما هر دوی آن ها را به یک اندازه سرد احساس نمی کنید چون با سرعت های متفاوتی از بدن شما گرما می گیرند.

فوم یک ماده عایق است که گرما را به سختی منتقل می کند. وقتی دست شما فوم را لمس می کند، گرما از دست شما به فوم منتقل می شود و سطح فوم گرم می شود. اما چون این حرارت از فوم به سرعت منتقل نمی شود، به زودی فوم هم دمای دست شما می شود و به این ترتیب گرمای خیلی کمی از دست شما بیرون می رود. حالا چون تفاوت زیادی بین دمای دست و روی دست نیست، پایانه های عصبی به شما می گویند که فوم، گرم است!

اما فلز برعکس فوم به سرعت حرارت را انتقال می دهد. فلز رسانای خوبی برای گرماست! گرمای دست شما به سرعت از سطح فلز به توده درونش منتقل می شود و برای همین دست شما را سرد می کند و خودش هم سرد حس می شود.

 

در ادامه:

بعد از چند بار لمس کردن با دست، فلزات تا دمایی بیشتر از دمای اتاق گرم می شوند. بین هر دو بار لمس کردن باید چند لحظه صبر کرد تا فلز خنک شود. چند نمونه فلز مختلف بردارید و این نکته را هم آزمایش کنید.

اسيدها، بازها و PH

اسيدها، بازها و PH



در جهان ميليون‌ها ماده‌ي شيميايي وجود دارد. بعضي از آنها داراي خاصيت اسيدي و بعضي ديگر داراي خاصيت بازي هستند. اسيدها موادي هستند كه در تركيب با آب يون هيدروژن (+H) آزاد مي كنند. بازها موادي هستند كه در تركيب با آب يون هيدروكسيد (-OH) آزاد مي كنند (آزاد شدن يون دراين گونه واكنش ها تفكيك ناميده مي‌شود). يون هيدروكسيد آزاد با يون هيدروژن مولكول آب توليد مي كند:  H+ + OH- = H2O .


در اين حالت بازها  تراكم  يون هيدروژن را در محلول كاهش مي دهند. محلولي كه غني از يون‌هاي هيدروژن است را اسيدي و محلولي كه مقدار كمي يون هيدروژن دارد را بازي مي نامند. بعضي از اسيدها بصورت جزئي تفكيك مي‌شوند و به آنها اسيد ضعيف مي گويند؛ بعضي ديگر تفكيك كامل دارند و اسيد قوي ناميده مي‌شوند. بازها هم به همين ترتيب مي‌توانند ضعيف يا قوي باشند.


اسيدها و بازهاي رقيق كه كمتر اشباع هستند فعاليت كمتري در واكنش ها دارند. ميزان اسيدي و بازي بودن مواد بوسيله‌ي واحدهاي  PH اندازه گيري مي‌شود. شاخص مورد استفاده محدوده‌اي بين 0 تا 14 دارد. موادي كه PH پائين‌تر از 7 دارند اسيد‌، آنهايي كه  PH مساوي 7 دارند خنثي و آنهايي كه PH بالاتر از 7 دارند را باز مي‌نامند. موادي كه PH خيلي پايين دارند اسيد قوي و آنهايي كه PH خيلي بالا دارند باز قوي هستند. اسيدها و بازهاي غليظ بسيار خورنده و خطرناك هستند.


(مطالب ذيل مخصوص دانش آموزان دوره‌ي دبيرستان است.)


PH سنجشي براي ميزان تراكم يا غلظت يون هيدروژن در محلول است. از آنجا كه تعداد رقم‌هاي اين كميت بسيار زياد خواهد شد، آن را با لگاريتم در مبناي ده نشان مي‌دهند و چون اين تراكم همواره از 1 كوچك‌تر است لگاريتم هميشه علامت منفي مي‌گيرد و براي جلوگيري از نوشتن علامت منفي، قرار داد شده كه همواره آن را با علامت مثبت بنويسند (يك علامت منفي به آن اضافه شده). بنابراين PH ،لگاريتم غلظت يون هيدروژن است و آن را اين‌گونه نشان مي دهند:              [+PH=-log[H     


 بنابراين هرگاه PH عدد كمتري داشته باشد، غلظت يون هيدروژن بيشتر است.



آب مقطر PH =7 دارد. پس چطور ممكن است كه  آب مقطر يون هيدروزن آزاد داشته باشد؟ اين پديده به علت تفكيك جزئي برخي از مولكول‌هاي آب در اثر آشفتگي گرمايي است (H2O- ↔ H+ + OH). اين يون‌ها بلافاصله به هم مي‌پيوندند و مولكول‌هاي ديگر تفكيك مي‌شوند. به اين ترتيب يك تعادل دائمي در غلظت مولكول‌هاي تفكيك شده وجود دارد. 



 اندازه‌گيري PH



موادي وجود دارد كه قابليت تغيير رنگ دربرخورد با محيط‌هاي اسيدي و بازي دارند. اين مواد اصطلاحا «PH indicator» ، يا معرف PH  ناميده مي شوند. براي مثال «فنول فتالئين» و «بروموتيمول بلو» استفاده مي‌شود. معمولا براي اندازه‌گيري PH از كاغذهاي مخصوص آغشته به معرف استفاده مي كنند. اين كاغذ‌ها وقتي كه در محلول‌هاي اسيدي يا بازي فرو برده مي‌شوند، بلافاصله دچار تغيير رنگ مي‌شوند. در اين مورد كاغذ ليتموس (يا ترنسل) براي همه شناخته شده است. (شكل 3). امروزه اندازه‌گيري PH بوسيله‌ي ابزارهاي الكترونيكي مثل‌ «PH متر» امكان‌پذير شده است (شكل 4).


كاغذ ليتموس

ليتموس ماده‌اي است كه از گلسنگ‌هاي خاصي بدست مي‌آيد.ليتموس قابليت اين را دارد كه در مقابل مواد اسيدي به رنگ قرمز و در مقابل مواد بازي به رنگ آبي در آيد. در بسته‌بندي كاغذ ليتموس يك مقياس رنگي وجود دارد كه رنگ كاغذ در PH مورد نظر را نشان مي‌دهد(شكل3).

استفاده از كاغذ ليتموس:
استفاده از كاغذ ليتموس بسيار ساده است. ابتدا گوشه‌ي انتها‌ي كاغذ را در مايعي كه مي‌خواهيد آزمايش كنيد فرو ببريد و به سرعت خارج كنيد. PH مايع با مقايسه رنگ كاغذ با جدول رنگي يا مقياس در اختيارتان مشخص مي‌شود.

PHمتر وسيله‌اي الكترونيكي است كه بخش حبابي شكل آن حساس به غلظت يون هيدروژن موجود در محلول مورد آزمايش است. سيگنالي كه بوسيله‌ي حباب ايجاد مي‌شود تقويت شده و به نمايشگر فرستاده مي‌شود. قبل از استفاده از PHمتر بايد آن را ست (استاندارد) كرد. براي اين كار الكترود آن را در محلول بافربا  PH معلوم قرار مي‌دهيم. اگر PH دقيق رانشان ندهد دستگاه را روي PH اسمي بافر، به كمك دكمه‌هاي روي نمايشگر تنظيم مي‌كنيم (شكل 4).
در آزمايشي كه شرح داديم PH محلول اشباع جوش شيرين، سركه و محلول حاصل از تركيب اين دو را  به كمك كاغذ ليتموس اندازه بگيريد. اگر PHمتر در اختيار داريد آزمايش را با آن تكرار كنيد.

عصاره‌ي كلم قرمز يك معرف!
همان‌طور كه ديديم اسيد و باز قابليت تغيير رنگ مواد مشخصي را دارند. اين مسئله در مورد عصاره‌ي كلم قرمز هم صادق است. اين مايع داراي رنگ آبي مايل به بنفش است، ولي در مقابل مواد اسيدي به رنگ قرمز و در مقابل مواد بازي به رنگ سبز و حتي زرد  در مي‌آيد. بگذاريد ببينيم چطور مي‌توان از عصاره‌ي كلم براي اندازه گيري PH مواد مختلف استفاده كرد.

كلم قرمز را مي‌توانيد در فصل زمستان و بهار به راحتي پيدا كنيد. آن را به قطعات كوچك برش بزنيد (شكل 6). و در ظرفي بريزيد. مقداري آب بر روي آن بريزيد تا اندازه‌اي كه سطح كلم‌ها را بپوشاند. حدود نيم ساعت آن را بجوشانيد و بگذاريد سرد شود. عصاره كلم را در ظرف كوچك‌تري بريزيد(شكل8). كلم‌ها هم قابل مصرف هستند و مي‌توانيد در غذا مصرف كنيد.

از عصاره‌ي كلم قرمز به عنوان معرف در فاز مايع استفاده كنيد.
چند قطره از مايع را روي يك سطح سفيد بريزيد و تغيير رنگ آن را هنگامي كه با سركه و جوش شيرين تركيب مي‌شود ببينيد. مي‌توانيد مشاهده كنيد كه اين مايع در مقابل سركه يا آب ليمو، قرمز و در مقابل جوش شيرين به رنگ سبز در مي‌آيد.(شكل9).

يك سانتيمتر عصاره را در ليوان شفافي بريزيد. ليوان را تا نصفه از آب پر كنيد. حالا مقداري سركه در آن بريزيد و تغيير رنگ آن را مشاهده كنيد. آزمايش را دوباره تكرار كنيد و اين بار به جاي سركه از جوش شيرين استفاده كنيد.




آماده‌سازي كاغذ PH با عصاره ي كلم قرمز
مقداري كاغذ صافي سفيد (porous) ببريد و آنها را در عصاره غوطه‌ور كنيد تا كاملا عصاره به خورد كاغذ برود(شكل 10). بعد از نيم ساعت كاغذها را خارج كنيد و كنار بگذاريد تا خشك شود(شكل 11). بعد آنها را بصورت نوارهاي كوچك ببريد. مي‌توانيد آنها را ماه‌ها نگه داريد. اگر مي‌خواهيد عصاره كلم را نگه داريد آن را در يخچال بگذاريد چون بعد از مدتي فاسد خواهد شد.

 

خوب حالا زمان آن رسيده كه از كاغذهاي PH دست‌سازمان استفاده كنيم:


در اين بخش ما به اندازه‌گيري بعضي مواد معمولي خواهيم پرداخت. ما اين كار را با كاغذ ليتموس و PHمتر انجام خواهيم داد. از كاغذهاي كلم قرمزي كه درست كرديم هم استفاده خواهيم كرد. در جدول مقابل مقدار PH كاغذ ليتموس و PHمتر را بنويسيد. رنگي كه از كاغذ كلم بدست مي‌آوريد را با مداد رنگي در جدول رنگ‌آميزي كنيد.



جدول 1 - اندازه‌گيري PH بعضي مواد

نام ماده

PH (كاغذ ليتموس)

PH (كاغذ ليتموس)

رنگ كلم قرمز

آب مقطر   
آب شهري    
آب باران   
سودا    
سركه   
آب ليمو    
كوكا كولا   
شير    
جوش شيرين(محلول در آب)   
آمونياك (محلول20% بايد 3 بار رقيق شود) در ظرف دربسته نگهداري شود.   
آسپرين(محلول يك قرص درml 20  آب مقطر)    
شامپو     
صابون    
پودر شوينده   

مواد ديگري كه در منزل استفاده مي شود و خطرناك نيست. از اسيد ها و باز هاي قوي استفاده نكنيد.از سفيد كننده استفاده نكنيد. 

   
وسايل لازم:
1. PHمتر «اگر موجود است»
2.كاغذ ليتموس (يا ترنسل)
3.كاغذ كلم قرمز
4.بشريا ضرف شيشه‌اي ديگر «20 عددـ»
5.ميله‌ي همزن شيشه اي يا پلاستيكي

در انتهاي اندازه‌گيري مقاديري كه با PHمتر و كاغذ ليتموس بدست آورديد را با هم مقايسه كنيد.


رنگي كه كاغذ كلم قرمز نشان مي‌دهد را مشاهده كنيد.


2 ماده‌ي بيشتر اسيدي را در جدول علامت‌گذاري كنيد.


2 ماده‌ي بيشتر بازي  را در  جدول علامت‌گذاري كنيد.



مشاهدات:

سركه،كوكا كولا و ليمو مواد اسيدي هستند.

جوش شيرين، محلول آمونياك مواد بازي هستند.

آب مقطر PH خنثي دارد.


جدول رنگي  كلم قرمز



حالا ببينيم چطور مي‌توان جدول رنگي كلم قرمز را تنظيم كرد.


محلول‌هايي با تمام درجات PH درست كنيد. با دروبين ديجيتال از تمام كاغذ‌هاي كلمي كه در محلول‌ها قرار داديد بعد ازاينكه آنها را خارج كرديد و خشك شدند، عكس بگيريد. بوسيله‌ي نرم افزار Edit عكس مثل فتوشاپ تعيين رنگ‌هايي كه بدست آورديد بسيار ساده مي‌شود. براي ادامه‌ي اين آزمايش لازم است كه يك PHمتر تهيه كنيد. 



مواد و وسايلي كه براي تنظيم جدول رنگي كاغذ كلم قرمز مورد نياز است
1. آب شير
2. ليمو ترش
3. سركه‌ي سفيد
4. محلول آمونياك 20%
5. جوش شيرين
6. PHمتر
7. محلول بافر‌(PH=7) براي ست كردن PHمتر
8. كاغذ ليتموس
9. كاغذ كلم قرمز
10. بشر يا ظرف شيشه اي 20 عدد
11. ميله‌ي همزن شيشه‌اي يا پلاستيكي
12. دوربين ديجيتال با اسكنر
13. كامپيوتر با نرم‌افزارهاي Photoshop يا Excel

به وسيله‌ي بافر داراي PH=7 ؛ PHمتر را ست كنيد.
يك محلول رقيق با PH=2 درست كنيد. براي اين منظور از ليموترش استفاده كنيد. (سركه به اندازه‌ي كافي اسيدي نيست). آن را با آب رقيق كنيد تا مقدار PH مورد نظر بدست آيد. PHمتر را از بشر خارج كنيد و با آب شير بشوييد. يك نوار از كاغذ كلم ببريد و در محلول قرار دهيد. آن را خارج كنيد و بعد از يك دقيقه از آن عكس بگيريد. بر خلاف كاغذ ليتموس ،كاغذ كلم مدتي طول مي‌كشد تا رنگ بگيرد.
يك محلول رقيق با 3= PH درست كنيد. براي اين كار مي‌توانيد از همان ليمو‌ترش يا سركه‌ي سفيد استفاده كنيد. آن قدر آب اضافه كنيد تا PH مورد نظر حاصل شود. pHمتر را با آب بشوييد. يك نوار كاغذ كلم در محلول PH=3 قرار دهيد و آن را خارج كنيد و بعد از يك دقيقه از آن عكس بگيريد. اين كار را با محلول PH=4,5,6,7 ادامه دهيد. براي PH=7 مي‌توانيد از بافر يا آب شير استفاده كنيد. براي PH=8,9,10,11 از محلول آمونياك استفاده كنيد و ازنوارهاي كاغذ كلم عكس بگيريد. هنگام استفاده از آمونياك در هواي باز يا اتاق هوا گير كار كنيد. محلول‌هاي با PH كمتر از 2 و بيشتر از 11 درست نكنيد چون خطرناك است.
PH محلول‌ها را با PHمتر اندازه بگيريد و هر بار الكترود آن را با آب شير بشوييد. هرازگاهي PHمتر را بوسيله‌ي محلول بافر ست كنيد تا آزمايشتان دچار خطا نشود. عكس‌ها را در شرايط نوري يكسان بگيريد تا دماي نور روي رنگ عكس‌ها تاثير نگذارد.
روش ديگر براي ثبت رنگ كاغذها استفاده از اسكنر (scanner) است. در اين مورد فراموش نكنيد كه شيشه‌ي آن را قبل از گذاشتن كاغذ‌ها پاك كنيد. با استفاده از ابزار قطره‌چكان در نرم افزار‌ Photoshop، رنگ كاغذ‌ها را مشخص كنيد. و مطابق با شكل جدول رنگي خود را تنظيم كنيد. ممكن است رنگ‌هايي كه بدست مي‌آوريد كمي با رنگ‌هاي ما متفاوت باشد.
با گذشت زمان رنگ كاغذ ها كم رنگ مي‌شود يا تغيير رنگ مي‌دهند پس درجات رنگي كه در رايانه ثبت مي كنيد بسيار مورد استفاده خواهند بود.
محلول‌هايي كه با PH‌هاي مختلف درست كرديد را با كاغذ ليتموس هم آزمايش كنيد و نتيجه را با جدول رنگي روي جعبه مقايسه كنيد. اگر اختلاف رنگي وجود دارد به خاطر قديمي بودن كاغذ‌هاست.
شما مي‌توانيد كاغذ PH را با مواد گياهي ديگر نيز بسازيد. در تابستان از شاه‌توت هم استفاده كنيد. و جدول رنگي براي آن درست كنيد.

استفاده از گاز نيتروژن به جاي هوا در لاستيک خودرو

مدتی است که تب استفاده از نیتروژن به جای باد معمول در لاستیک برای جامعه ماشین سوارها، بالا گرفته و شاهد اظهارنظرهای متفاوتی راجع به آن هستیم. خیلی وقت بود میخواستم چیزی در این مورد بنویسم (حتی سرفصل وار) که امیدوارم مفید باشه:

1. عمده ترین کاربرد استفاده از نیتروژن در وسایل نقلیه، مربوط به: خودروهای نظامی و سنگین، هواپیماهای تجاری، خودروهای مسابقه و شاتل های فضایی است.

2. هوای معمولی دارای 21% اکسیژن، 78% نیتروژن و 1% گازهایی هم چون ازن، آرگون و مقداری رطوبت (به واسطه وجود اکسیژن است. بنابراین، حذف اکسیژن موجب حذف رطوبت خواهد شد که موجب کاهش اثر خورندگی است. هم چنین به دلیل کاهش میزان حمله با سیم های فولادی لاستیک، افزایش عمر لاستیک ها محتمل می باشد.

3. نیتروژن در فرآیند احتراق شرکت نمی کند. پس از نظر ایمنی (با کاربردهای خاصی که در بالا اشاره شد) ارجح است.

4. ملکول های نیتروژن، نسبت به اکسیژن بزرگتر هستند. خطر فرار ملکول های بزرگتر از تایر و کاهش فشار باد لاستیک، کمتر است. بر اساس تجارب و مطالعات شرکت میشلین، سرعت کاهش فشار نیتروژن نیز سه برابر کمتر از هوای معمولی است.

5. نیتروژن سبکتر است البته استفاده از آن، موجب کاهشی در حدود 4% از وزن هوای پرشده در تایر یا کمتر از 4 اونس (112 گرم) در اغلب تایرها می شود. این سبکی می تواند بر روی مصرف سوخت، موثر باشد. هرچند باید توجه کرد این کاهش وزن، با انتخاب رینگ و لاستیک مناسب، قابل جبران و چه بسا چشمگیرتر است.

6. نیتروژن، گرما را زودتر از دست می دهد. در واقع می توان نتیجه گرفت که ترکیدگی لاستیک بر اثر افزایش دما یا انبساط گاز درون لاستیک، کمتر اتفاق خواهد افتاد که باز هم ایمن تر است، به خصوص برای خودروهای مسابقه یا خودروهایی با کاربرد در شرایط طولانی و سخت.

7. میزان تغییرات فشار با دما نیز در نیتروژن کمتر است چرا که هوای معمولی دارای اکسیژن و رطوبت است که به خصوص میزان فشار رطوبت آن (حتی با مقدار ناچیزش) بیشتر با دما تغییر می کند.

می توان چنین نتیجه گرفت که کاهش مصرف سوخت، ایمنی بیشتر، سهولت استفاده از خودرو (به دلیل عدم نیاز به تکرار میزان باد لاستیک)، هم چنین دوام لاستیک خودرو از جمله مهم ترین مزایای استفاده از گاز نیتروژن در لاستیک است در حالی که مسائلی هم چون بهبود فرمان پذیری، افزایش چسبندگی و نرمی بیشتر لاستیک (در کوتاه مدت - به دلیل عدم واکنش احتمالی با سیم های فولادی لاستیک) را نمی توان احراز نمود. از طرف دیگر، قیمت بالاتر گاز نیتروژن (حداقل 10 برابر در کشور ما و بیشتر در خارج از کشور)، مساله ای است که باید مورد توجه قرار داد. ضمن این که اطمینان از صحت گاز نیتروژن تزریق شده و نحوه تزریق آن (مکش کامل باد لاستیک و بعد، تزریق نیتروژن واقعی به آن) مسائل مهمی است که پس از انجام موارد دیگری برای کاهش مصرف سوخت و کارآیی خودرو هم چون انتخاب رینگ و لاستیک مناسب باید در نظر گرفته شود.

انیمیشن های بسیار زیبا برای دانش آموزان مقطع ابتدایی

با سلام به همکاران و دانش آموزان عزیز

انیمیشن های جذابی رو که مرتبط با دروس مختلف ابتدایی می باشد را برای شما آماده دریافت کردم.

مطمئنا برای شما مفید خواهد بود

برای دریافت این انیمیشن ها بر روی آنها کلیک راست کرده و گزینه save target as رو انتخاب نمایید تا فایل پیوست دانلود گردد.

منبع : سایت رشد   www.media.roshd.ir



انیمیشن های زیبای علوم تجربی مقطع راهنمایی

با سلام به همکاران و دانش آموزان عزیز

انیمیشن های جذابی رو که مرتبط با درس علوم تجربی راهنمایی می باشد را برای شما آماده دریافت کردم.

مطمئنا برای شما مفید خواهد بود

برای دریافت این انیمیشن ها بر روی آنها کلیک راست کرده و گزینه save target as رو انتخاب نمایید تا فایل پیوست دانلود گردد.

منبع : سایت رشد   www.media.roshd.ir


هشدار

هشدار

 


گروه اینترنتی قلب من | galbeman yahoo group 


در صورت شکستن لامپهای کم مصرف بلا فاصله اتاق را حد اقل برای مدت 15 دقیقه ترک کنید. لامپ های کم مصرف محتوی جیوه هستند که شدیداً سمی و خطرناک است و در صورت تنفس کردن آن میتواند موجب بروز میگرن، اختلال حواس، عدم تعادل، و عوارض دیگر شود. و در کسانی که آلرژی دارند میتواند موجب التهاب شدید پوستی شود. همچنین برای جمع کردن شکسته ها نباید از جاروی برقی استفاده کرد، زیرا آلودگی را در خود نگاه داشته و به اتاقهای دیگر منتقل میکند. بهتر است خرده ریزه ها را با جاروی معمولی توی پاکتی ریخته و درش را بسته و هرچه زود تر از خانه خارج کرد. اين متن را براي تمام كساني كه به آنها علاقه منديد و سلامتي آنها براي شما مهم است بفرستيد.

آجیل های رنگ شده نخرید

برای اطمینان از سلامت آجیل، باید مدتی آن را دست نگه داشت و در صورتی که دست رنگی شد، نباید آن را خریداری کرد زیرا نشان دهنده استفاده از رنگ های غیر مجاز است.

 

ایرنا نوشت: رییس اداره نظارت بر بهداشت اماکن و مواد غذایی وزارت بهداشت گفت: برای اطمینان از سلامت آجیل، باید مدتی آن را دست نگه داشت و در صورتی که دست رنگی شد، نباید آن را خریداری کرد زیرا نشان دهنده استفاده از رنگ های غیر مجاز است.

'سید رضا غلامی' افزود: همچنین آجیل‌هایی کرم زده یا دارای نم و رطوبت برای خرید مناسب نیست و بطور معمول تخمه هایی که به دست رنگ پس بدهند یا پسته هایی که بیش از حد قرمز باشند، از مصادیق آجیل های رنگی، نامرغوب و غیربهداشتی هستند.

وی ادامه داد:‌ مصرف آجیل های بسته بندی شده و دارای تمامی علایم تضمین کننده سلامت کالا، مانند پروانه ساخت، تاریخ تولید و انقضا هنوز در فرهنگ خرید شهروندان جا نیفتاده است.

رییس اداره نظارت بر بهداشت اماکن و مواد غذایی وزارت بهداشت خاطرنشان کرد: مردم باید از تهیه انواع آجیل از دست‌فروش‌ها یا خودروهایی که به عرضه انواع آجیل می‌پردازند،خودداری کنند.

غلامی تاکید کرد: باید آجیل‌ها را از محل‌های مشخص، مراکز آجیل‌فروشی ثابت و دارای مجوز آجیل‌فروشی یا قنادی‌های دارای مجوز تهیه کرد.